Wacław Szczęsny Brzeziński
BRZEZIŃSKI Wacław Szczęsny, pseudonim W. Dunin (18 kwietnia 1912 Warszawa – 21 lutego 1993 Warszawa),
śpiewak.
Był synem śpiewaka Wacława Brzezińskiego i Janiny z Kąsinowskich; bratem aktorki Hanki Brzezińskiej; mężem Barbary z Kryńskich (ślub 25 lutego 1941 w Warszawie, rozwód w 1957). W 1932 zaczął studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, ale ich nie ukończył. Śpiewu uczył się pod kierunkiem ojca, uczęszczał też na zajęcia aktorskie do Instytutu Reduty.
W latach 30. występował na koncertach estradowych i radiowych. Jesienią 1938, razem z siostrą, zaangażował się do Chóru Dana, a potem wyjechał z nim na koncerty do Stanów Zjednoczonych. W latach II wojny światowej i okupacji niemieckiej pracował jako nauczyciel śpiewu w Warszawie, w 1940 występował w jawnym teatrze Niebieski Motyl.
Od 1945 mieszkał w Łodzi i brał udział w koncertach radiowych. W sezonach 1947/48 i 1948/49 należał do zespołu łódzkiego teatrzyku Osa; wystąpił m.in. jako: Paweł (Rozkoszna dziewczyna), Harry (Pepita), Karol (Porwanie Sabinek).
W 1950 zamieszkał w Warszawie, początkowo pracował w Polskim Radiu, potem w Zespole Pieśni i Tańca „Mazowsze”. W latach 60. uczył w studiu aktorsko-piosenkarskim przy Średniej Szkole Muzycznej im. Chopina w Warszawie. Komponował muzykę rozrywkową.
Bibliografia
Almanach 1992/93; Kalejdoskop estradowy; Kaszyński: Teatr łódz.; Lerski: Syrena Record; Michalski: Powróćmy (il.); Nowa Wieś 1961 nr 28 (il.); Pam. Teatr. 1963 z. 1–4 s. 189; Życie Warsz. 1993 nr 47; Akta, Uniw. Warsz., ZASP (fot.); Akt ślubu nr V–131/71/1941 i zgonu nr V/578/1993, Arch. USC Warszawa.
Ikonografia
Fot. – ITWarszawa.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
