Franciszek Gołąb
GOŁĄB Franciszek Józef (19 września 1921 Kraków – 28 maja 1992 Warszawa),
aktor, inspicjent.
Był synem Adama Gołębia i Heleny z domu Nieużytek; mężem Marii z domu Kobiela (ślub 19 marca 1962 w Warszawie). W sezonie 1938/39 był inspicjentem w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie. Po II wojnie światowej, w roku akademickim 1945/46 należał do grona słuchaczy Studia Aktorskiego przy Starym Teatrze i równocześnie był inspicjentem tego teatru.
Na początku 1947 przeniósł się do Warszawy i został inspicjentem w Teatrze Muzycznym Domu Wojska Polskiego. W tym samym roku przystąpił do egzaminu aktorskiego, ale bez powodzenia; próby więcej nie ponowił, jednak w 1976 Ministerstwo Kultury i Sztuki przyznało mu uprawnienia aktorskie. Pracował jako inspicjent w teatrach warszawskich: w sezonach 1947/48–1952/53 w Teatrze Nowym, w 1953/54–1983/84 w Teatrze Narodowym, a po przejściu na emeryturę w 1984, do końca życia w Teatrze Kwadrat.
Był uznawany za jednego z najlepszych inspicjentów, pojawiał się także na scenie w niewielkich rolach, jak np.: Liuliukow, Swistunow (Rewizor, 1947), Lokaj (Słomkowy kapelusz, 1948), Kucharz (Jadzia wdowa, 1948), Rembo (Damy i huzary, 1951), Wania (Konkurenci, 1952), Uchodźca (Niewiele brakowało, 1956), Rekwizytor (Wyzwolenie, 1958), Strażnik (Wieczór Trzech Króli, 1960), Panoptikarz (Kram z piosenkami, 1968), Lokaj (Pan Jowialski, 1985), Dozorca (Mandat, 1989).
Bibliografia
Almanach 1991/92; Orzechowski: Stary Teatr; T. Narodowy w Warszawie; T. Nowy, Warszawa 1952 (program jubileuszowy; il.); Warnecki: Monolog; Teatr 1992 nr 2; Życie Warsz. 1992 nr 137; Akt ślubu nr V/279/1962 i zgonu nr IV/1513/1992, Arch. USC, Warszawa; Akta (fot.), ZASP.
Ikonografia
Fot. – ITWarszawa.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
