Irena Wojutycka-Saciuk
WOJUTYCKA Irena, zamężna Saciuk (24 XI 1919 Kamienica k. Bielska - 31 VII 1973 Łódź), aktorka-lalkarka, reżyser. Była córką Józefa W. i Gertrudy z Halladych, żoną śpiewaka Andrzeja Saciuka. Ukończyła lic. i średnią szkołę muz. w Bielsku. Od 1937 studiowała w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, ale nie ukończyła jej z powodu wybuchu II wojny światowej. W 1948-57 pracowała jako aktorka-lalkarka, a od 1952 także jako reżyser w T. Kukiełek Banialuka w Bielsku. Wystawiała tam przedstawienia lalkowe, m.in. "Buratino", "Baśń o zaklętym kaczorze". W 1952 zdała aktorski egzamin eksternistyczny. W sez. 1957/58 reżyserowała w T. Lalek Arlekin w Łodzi, w 1958/59 była asystentką reżysera w Operetce Śląskiej w Gliwicach. W 1959-61 reżyserowała w Śląskim T. Lalki i Aktora Ateneum w Katowicach, m.in. "Baśń o górniku Bulandrze". Później pracowała w teatrach gł. jako konsultant słowa, m.in. w T. Powszechnym w Łodzi (1960-63), T. im. Bogusławskiego w Kaliszu (od 1963), T. Lalek Pinokio w Łodzi (od 1963), Operetce w Łodzi (1966-67), T. Wielkim w Łodzi (1966-68), Operze Śląskiej w Bytomiu (1967), a także w T. Banialuka w Bielsku-Białej. Równocześnie od 1955 do końca życia (z krótkimi przerwami) wykładała technikę i wyrazistość mowy w PWST w Łodzi (później pn. PWSTiF, od 1970 PWSFTViT), a od 1962 także elementy gry aktorskiej w PWSM w Łodzi. Współpracowała też z teatrami amat.; wykładała dykcję na licznych kursach dla różnych grup zaw., np. dla nauczycieli, prokuratorów. Była cenionym pedagogiem. Bibl.: Almanach 1972/73; Dz. Łódź. 1973 nr 181; Akta T. Lalek Banialuka Bielsko-Biała, PWSFTViT Łódź. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
