Jerzy Horecki
HORECKI Jerzy (9 VII 1924 Przemyśl - 15 X 1960 Nowa Huta), aktor. Był synem Józefa i Janiny H., mężem aktorki Eugenii Romanow. Do szkoły średniej uczęszczał we Lwowie. Podczas okupacji pracował jako magazynier. W 1945 zdał maturę w Łańcucie, a następnie zaczął występować (początkowo zapewne jako statysta) w t. w Rzeszowie, będąc jednocześnie uczniem W. Siemaszkowej. W 1946 rozpoczął studia na wydziale prawa Uniw. Jagiellońskiego, ale po roku przerwał je. W sez. 1946/47 występował dorywczo w operetce w Krakowie. W 1947-49 należał do zespołu T. Polskiego w Poznaniu, 1949-52 występował w T. Dolnośląskim w Jeleniej Górze. W 1951 zdał eksternistyczny egzamin aktorski i w 1952-55 występował w T. Polskim w Bielsku, a od 1955 do końca życia w T. Ludowym w Nowej Hucie. Uważany za jednego ze zdolniejszych aktorów swego pokolenia, wg A. W. Krala "dysponował pięknym, z natury niezbyt niskim, ale na scenie głębokim, nośnym i czystym głosem oraz dużą giętkością, elastycznością i inteligencją aktorską". Po roli Bardosa ("Krakowiacy i Górale") zwracano uwagę na jego wybitną muzykalność. Uznanie zdobył przede wszystkim rolą Jacobowsky'ego ("Jacobowsky i pułkownik"), grał ją także podczas występów T. Ludowego w Paryżu (1958); inne ważniejsze role: Flintyn ("Balik gospodarski"), Carinelli ("Imiona władzy"), Jędrzej Leszczyński ("Geniusz sierocy"), Rechawam ("Ponad wszystko okrutniejszy jest król"). Występował też w filmach. Bibl.: Almanach 1960/61; Gaz. krak. 1960 nr 247; Sł. powsz. 1960 nr 263 (J. Kurek); Teatr 1960 nr 23 (A.W. Kral); Akta SPATiF nr 733. Ikon.: Fot. w rolach - IS PAN, MTWarszawa. Film.: 1959 - Biały niedźwiedź; 1960 - Decyzja. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
