Charles Gounod
Ur. 17 IV 1818, Paryż. Zm. 18 X 1893, Saint Cloud (pod Paryżem). Charles Gounod jest jednym z głównych twórców powstałego w drugiej połowie XIX w. typu opery romantycznej, który w odróżnieniu od wykształconej opery baśniowo-fantastycznej i wielkiej opery historycznej nazwany został operą liryczną. Uczył się w Konserwatorium Paryskim u Reichy, Lesueura, Paera i Halevy'ego, otrzymując Nagrodę Rzymską za pracę dyplomową (kantata "Fernand"). Początkowo pracował wyłącznie nad muzyką religijną (msze, "Requiem" i in.), z czasem jednak, pod wpływem Schumanna i Berlioza, skierował się na drogę twórczości świeckiej, mianowicie opery - i na tym polu talent jego zabłysnął w całej pełni. Już pierwsza opera, "Safo" (1851), zwróciła na siebie uwagę; znaczne powodzenie zdobyła opera komiczna "Le medicin malgre lui" ("Lekarz mimo woli"), a wystawiony w 1859 "Faust" odniósł olbrzymi triumf. Następne opery ("Filemon i Baucis", "Colombe", "Cinq-Mars") nie zdobyły sobie już nawet części tego powodzenia i obecnie mało kto o nich pamięta; jedynie "Mireille" bywa wystawiana na niektórych scenach. Światową sławę zyskała znowu opera "Romeo i Julia" (1867). Wcześniejsza od niej "La reine Saba" ("Królowa Saba"), ciesząca się początkowo znaczną popularnością, została usunięta w cień przez noszącą ten sam tytuł operę K. Goldmarka. Pod koniec życia Gounod wrócił znów do twórczości typu oratoryjno-kantatowego, poświęcając się zarazem pracy pedagogicznej i dyrygenckiej. Napisał wiele utworów chóralnych dla muzycznego stowarzyszenia "Orfeonistów", któremu przewodniczył. Działał też na polu literackim - napisał m. in. cenną rozprawę o Mozartowskim "Don Juanie" oraz "Memoires d'un artiste" ("Pamiętniki artysty"). Źródło: Przewodnik Operowy Józef Kański, PWM 1997
