Kalendarium

Berlin, Königliches Theater: prapremiera Judyty, piecioaktowej tragedii mieszczańskiej Friedricha Hebbla (prem. polska we Lwowie w 1851, w tłum. Jana Nepomucena Kamińskiego); debiut sceniczny jednego z najwybitniejszych niemieckich poetów i dramatopisarzy XIX wieku, autora m.in. Marii Magdaleny (prem. 1844), Agnes Bernauer (prem. 1852) i trylogii dramatycznej Die Nibelungen (1861).

Hebbel, zwolennik Schopenhauera, ukazywał człowieka jako istotę tragiczną, nieuchronnie przegrywającą z własnymi namiętnościami, państwem i z instytucjami społecznymi; swoje poglądy na tragizm zaprezentował w rozprawie Mein Wort über das Drama (Moje słowo o dramacie, wyd. 1843). W 1843 zapisał w Dzienniku: „Życie jest straszliwą koniecznością, którą trzeba przyjąć w dobrej wierze, ale której nikt nie rozumie, a sztuka tragiczna, która niszcząc życie jednostkowe na rzecz idei zarazem wznosi się ponad to życie, jest najjaśniejszą błyskawicą świadomości ludzkiej, nie może jednak nie oświetlić, czego równocześnie nie spali” (tłum. Karol Irzykowski).