Diablice, dziewice i rozputnice
Prapremierę nowego widowiska baletowego zaprezentował zespół Opery Wrocławskiej. Akcja choreograficzna Rękopisu […] jest utanecznioną wersją Rękopisu znalezionego w Saragossie Jana Potockiego. Kto czytał powieść albo przynajmniej oglądał film Wojciecha Hasa, łatwo zorientuje się w przebiegu akcji. Kompozytor Rafał Augustyn, który jest również z wykształcenia i zamiłowania polonistą, jak na klasówce podpowiada dźwiękami stopień pokrewieństwa i powinowactwa poszczególnych postaci, które wchodzą w rozmaite związki z głównym bohaterem, czyli kapitanem gwardii Don Alfonsem. Autor zaangażował się w opowieść Potockiego do tego stopnia, że zamierza dopisać dalszą część przygód oficera, w których znaczną część wypełniają kobiety o dosyć dziwnych obyczajach. Przedstawienie ma kilka bezsprzecznych atutów — sugestywną i nowatorską choreografię, pełne fantazji kostiumy i dekoracje, wreszcie całkiem współczesną muzykę, gdzie tradycyjna orkiestra współpracuje z komputerem. Uzupełnieniem Rękopisu jest tracący nieco myszką balet Münchheimera i Moniuszki Figle szatana, który został muzycznie zrekonstruowany przez tego samego Rafała Augustyna.
Figle Szatana i Rękopis […], muzyka Rafał Augustyn, Stanisław Moniuszko, Adam Münchheimer, dyrygent Tadeusz Zathey, choreografia Ewelina Sojecka, scenografia Małgorzata Słoniowska, Opera Wrocławska, premiera 24 listopada 2007
